Bölge toprakları Bizans döneminde Müslüman arap'ların hücumlarına maruz kalmış, zaman zaman el değiştirmiş­tir. 1071 Malazgirt Zaferinden sonra Türk toprağı olmuştur. Fetihten sonra, bölgeye hakim olan çeşitli Türk Beyliklerinin idaresinde kalan bu topraklar 1234 de Alaattin Keykubad tarafından Anadolu Selçuklu Devleti sınırlarına dahil edilmiştir. 1243 Kösedağ Savaşı’ndan sonra İlhanlıların kontrolüne giren bölge, Fetret devrinde Dulkadir Oğulları Beyliğinin sınırları içerisinde kalmıştır. 1366 dan sonra Memlüklular'ın eline geçen bu topraklar 1465 den itibaren Akkoyunlu, 1507 den sonra Safavi Devle­tinin eline geçmiştir. 1514 Çaldıran Zaferinden sonra Yavuz Sultan Selim tarafından Osmanlı topraklarına katılmıştır.
        Bu gün toplam 50 köyün İlçe Merkezi olan Sivrice'nin Kuruluş tarihi oldukça ye­nidir. 1933’den 1940’a kadar Romanya, Yugoslavya ve Rusya'dan getirilen 6000 den fazla Türk göçmen, ziraata elverişli düzlüklere iskan edilmişlerdir. Bunların çoğu Uluova'ya, bir kısmı Palu ovasına ve Karakoçan'a, bunların içinden 92 kişi de bugün­kü Sivrice'ye yerleştirilmiştir. Evvelce mevcut olan ve pek azı yeni kurulan iskan ma­hallerine yerleştirilmişlerdir. Bunlar için 1938 de Hazar Gölünün güney batı kenarı­na Sivrice adında bir köy kurulmuştur.  Önce Elazığ'a bağlı olan bugünkü Sivrice'nin İringil Bucağının tamamı ile Huh Bucağının büyük bir parçası Elazığ'dan ayrılarak yeni bir ilçe olan Sivrice'yi teşkil et­miştir. 1936 da geçici olarak Yukarı Huh Köyünde teşekkül eden bu ilçe merkezinin 1939 da bu günkü yerine taşındığını görmekteyiz. Hazar Gölünün güney batı kena­rında Sivrice ilk olarak 1938 de nisbi yüksekliği 35 metre kadar olan ve tortul kütle­lerden meydana gelen küçük tepe üzerinde 24 göçmen evi bir hükümet binası yapıl­mak suretiyle kurulmuştur. Sivrice, Elazığ iline bağlı turistik bir ilçedir.